نجات فوتبال ایتالیا، نجات آن بدون گراوینا

فوتبال ایتالیا و رئیس جمهور گابریله گراوینا در آشفتگی است. شماره یک فوتبال ملی، از محل خود در via Gregorio Allevi، حداقل می توان گفت که با زمان تاریک و پیچیده ای روبرو است. روبرتو مانچینی استعفای خود را از سرمربیگری تیم ملی در یک پیچ از آبی اعلام کرد و یکی از معدود موارد قطعی گراوینا را پاک کرد. علاوه بر این، استعفای نیکولاتو از تیم زیر 21 سال که نونزیاتا جایگزین او شد و مربی فوتبال زنان میلنا برتولینی است. سه بازیکن بین المللی که در عرض یک ماه برتری فنی خود را از دست دادندجایی که گراوینا و کارکنانش برای رفع مشکل فراخوانده شدند.

FIGC هرگز یکی را ندیده بودخیلی غمگین بود.

با توجه به از دست دادن دو بازی متوالی مقدماتی جام جهانی، واقعیتی غیرقابل تصور برای فوتبال ما، اروپایی‌ها با این پیروزی معجزه‌آسا ایتالیایی واقعاً اعتماد به نفس و نفس کشیدن داده بودند، اما پس از آن گره‌ها به ناچار فروریخت: به همین دلیل استعفای یک متخصص کمی بیشتر شد. 20 روز پس از دو مسابقه دشوار برای مسابقات قهرمانی اروپا بعدی (و هنوز دعوت نامه ها اعلام نشده است). همه با وجود حرکت – دیوانه کننده – برای دادن قدرت کامل به مانچینی در U20 و U21، تلاشی مذبوحانه برای نگه داشتن او در اوج با طفره رفتن از تردید و صدای فریبنده فزاینده آژیرهای عربی.

واقعیت این است که مدیریت Gravina دیگر قادر به پنهان کردن شکاف های خود نیست. فوتبال ایتالیا در حال سقوط است. بازار حقوق تلویزیونی دیگر جذاب نیست، در حالی که ترازنامه ها به طور فزاینده ای در قرمز هستند 5.6 میلیارد کل بدهی (یک رقم ترسناک). هر ساله سری B و لگا پرو به دلیل وضعیت اقتصادی باشگاه های کوچک استانی که تنها به لطف فداکاری های اقتصادی صاحبان خود به حیات خود ادامه می دهند، در زمان ثبت نام با مشکلات زیادی مواجه می شوند. ناگفته نماند سری آ که بدهکار است و هر سال قدرت اقتصادی اش رو به کاهش است.

به طور خلاصه، تصویری که شکست مدیریت گراوینا را در راس یک فوتبال ملی در بحران عمیق بازآفرینی می کند. همچنین به این دلیل که اصلاحات، از اصلاحاتی که دیگر نمی توان در مسابقات قهرمانی به تعویق افتاد، شروع شد، هرگز به دست نیامد، تنها روی کاغذ از برنامه های انتخاباتی باقی ماند و مانند شعارهای سیاسی در روزهای سخت غبارروبی می شود.استعفای مانچینی در آن زمان نوک کوه یخ بود، اما حقیقت این است، و ما متأسفیم که به صلیب سرخ شلیک می کنیم. رئیس فدراسیون جهانی فوتبال در همه چیز شکست خورده است.

مدیریت حامی سابق کاستل دی سانگرو باعث وحشت بیشتر از تاوکیو شده است: از راهیابی ناموفق به جام جهانی قطر تا پرونده یوونتوس – و مجازات نسبی اصلاح شده و توافق شده بر اساس مصلحت – موارد فوق. – اشاره به ناکامی های تیم ملی (به استثنای زیر 20 سال) تا مشکلات ثبت نام در سری B و لگا پرو که نمی توان جلوی آن را گرفت و در واقع هر سال باعث سردرگمی مسابقات قهرمانی و ایجاد موقعیت های متناقض تر می شود. .

بهسپس گزارش فوتبال ارائه شده توسط FIGC مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد داده های نگران کننده: از سال 2018 حدود 87 میلیون یورو از ورود هواداران به ورزشگاه ها کم شده است که نشان دهنده نارضایتی بخش بزرگی از مردم از فوتبال ایتالیا است. در حالی که این مبلغ در سال 2018 341 میلیون یورو بود، آخرین گزارش درآمد کل باشگاه را 254 میلیون یورو نشان می دهد.. واقعیت دیگری که نباید دست کم گرفت نگرانی است کل بدهی که رکورد ارزش فوتبال حرفه ای را لمس می کند.

در مقایسه با فصل گذشته فوتبال، این رقم 239 میلیون یورو (+4.4 درصد) افزایش یافته است و اکنون محصور شده است. 5.6 میلیارد.

اگر به لیگ های کوچکتر نگاه کنیم، وضعیت بدتر می شود. در دوره 2021-2022 الف افزایش شدید در ضرر خالص سری Bکه به 268.2 میلیون یورو رسیده است که 134.3 میلیون در سال 2020-2021 دو برابر شده است. از نقطه نظر مالی، بدهی همچنان در حال افزایش است و به 525.4 میلیون می رسد (افزایش 148.5 میلیون نسبت به سال های 2020-2021). سرمایه باشگاه نیز کاهش یافت، با کاهش ارزش سهام برای اولین بار در تحلیل های ReportCalcio (1997-1998 به بعد) و به -27.8 میلیون (در مقایسه با +51 میلیون از سال 2020-2021) رسید.

Lega Pro نیز در حال بهبود نیست. در سطح مالی، بدهی در حال افزایش است که میانگین آن تقریباً به ازای هر شرکت است 3.4 میلیون یورو، افزایش نسبت به 2.6 از پیش فصل و سهام به محدوده منفی حدود 0.1 میلیون سقوط می کند. بدون در نظر گرفتن اینکه از سال 2018 تا به امروز شاهد ناپدید شدن 20 باشگاه حرفه ای بین سری B و سری C بوده ایم.

اما این موضوع همچنین در مورد احیای و توانمندسازی بازیگران ملی است، موضوعی کلیدی که پس از دو محرومیت جهانی بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرد، زمینه ای که ناکارآمدی سیاست فدرال در برابر آن سنجیده می شود. در مقایسه با 31 لیگ برتر اروپایی، ایتالیا حتی از نظر زمان بازی بازیکنان خارجی (61.7 درصد) در رتبه سوم قرار دارد. در نهایت برای استفاده از بازیکنان آموزش دیده در بخش جوانان از باشگاه های خود (فقط 8.4٪).

رقمی که نشان می دهد فرمان رشد صادر شده توسط دولت در سال 2019 و در ابتدا مورد حمایت گراوینا قرار گرفت، بومرنگی برای فوتبال ملی بود که به جای ترویج بهبود “محصول داخلی”، باشگاه ها را به سمت شرکت های خارجی سوق داد تا بازیکن جذب کنند. . شما بگویید گراوینا چه ربطی به آن دارد؟ به گفته گراوینا و کارمندانش، این مربوط به این واقعیت است که انجمن ابتدا از این اقدام حمایت کرد، اما بعداً مشکل را تشخیص داد. آنها درخواست تغییر کردنداما بدون یافتن نظر مثبت باشگاه های بزرگ سری آ. اکنون خسارت وارد شده است.

ناگفته نماند اصلاحات دیگر – وعده داده شده اما هرگز دریافت نشد، هرگز رای نیاورد و در کشوی فدرال قفل شد – یا نامزدی یورو 2032، جایی که گراوینا ابتدا ایتالیا را پیشنهاد کرد و به ساختارهای فرسوده اشاره کرد و سپس به حمایت ترکیه برای پیروزی رجب طیب اردوغان اشاره کرد. و از برداشت بد در مرحله شرط بندی اجتناب کنید. در مورد ساختارها، بیایید در نظر بگیریم که امروز بین سری B و Lega Pro وجود دارد 7 باشگاه (کاتانزارو، فرالپیسالو، رجیانا، مونتروسی، سورنتو، سستری لوانته، لکو) بدون امکانات ورزشی مناسب و مجبور به بازی در کیلومتر دورتر اگر نه در مناطق دیگر.

ما فقط به آن فکر می کنیم کاتانزاروکه استادیوم لچه (400 کیلومتر دورتر) برای بازی های خانگی خود در نظر گرفته است و در انتظار اتمام کار در استادیوم سراوولو است.

بنابراین یادآوری آن نیز ضروری است شکست فوتبال بانوان. جنبشی که پیش از شروع آن در بحران بود. باشگاه‌ها مجبور شدند تیم‌های زنان جوان را راه‌اندازی کنند تا از جریمه‌های مالی فدراسیون در امان بمانند – و هزینه‌های آنها با معرفی حرفه‌ای به تیم‌های بزرگ افزایش یافت. آتزوری در زمان خروج آنها را به اوج فوتبال ارتقا نداد. بیانیه مطبوعاتی تند که در پروفایل های اجتماعی بازیکنان منتشر شد، علاوه بر تایید مجدد مسئولیت مربی برتولینی، بر بی تفاوتی FIGC نیز تأکید کرد که به طور مرتب در رویدادهای ورزشی غایب است.

اما آنچه بیش از همه غیرقابل تحمل است این واقعیت است که سری B و Lega Pro قهرمانی را با تعدادی X در تقویم آغاز می کنند در انتظار گذاشتن چراغ های امید. هرج و مرج ناشی از ابهام قوانین و تداخل دائمی عدالت معمولی با عدالت ورزشی، سران FIGC را بی دفاع و نتیجه یک شرمساری جهانی را که همگرایی و هرج و مرج فوتبال ما را به وضوح به تصویر می کشد.

با بازگشت به ابتدا، استعفای مانچینی نه تنها نی بود که کمر شتر را شکست، بلکه گلدانی بود که از قبل به خوبی پر شده بود. و برای Gravina، همانطور که اشاره شد، آنها آسیب قابل توجهی به تصویر و اعتبار آن وارد کردند اورلیو دی لورنتیس که مطمئناً با غرور کلاسیک، اما نه دقیقاً در این مورد ناعادلانه، به شدت از شماره یک فدراسیون فوتبال که از او خواسته بود انتقاد کرد.

“از بعد خارج شوید آماتوریسم“.

«تا آنجا که به فدراسیون مربوط می شود، برای من شگفت انگیزترین چیز این است که چند هفته مانده به دو بازی بسیار مهم برای تیم ملی، با استعفای سرمربی روبرتو مانچینی می رسیم. بفرمایید دو ملاحظۀ اصلی وجود دارد: شما نمی دانید چگونه با کارمندان خود رابطه برقرار کنید و باعث استعفای آنها می شوید. فقدان ابزار قانونی برای رد آنها و تطبیق با قراردادهای امضا شده از جمله با تعیین مجازات های خاص وجود دارد.».

به همین دلیل، به روش کوچک خود، از گراوینا ژستی می خواهیم که بتواند به رشد ایتالیا کمک کند: استعفا دهد. و اینکه CONI برای بیرون آمدن از باتلاق، خود را به گوش رئیس جمهور مالاگو رسانده است، وزیر آبادی نیز قاطعانه مداخله کرده است، که اگرچه قادر به ارائه توضیحات (هر چند اغلب واضح و قابل قبول) در روزنامه ها نیست، اما این کار را انجام می دهد. بنابراین به جای آن فراخوان داد تا قبل از اینکه خیلی دیر شود، Gravina را ببندد. زیرا فوتبال ایتالیا، بخشی که 10.2 میلیارد تولید ناخالص ملی را تشکیل می دهد، در حال سقوط است. و هر سال که می گذرد بدتر می شود.

_{روی جلد اثر فلیس دامور}