حدس بزنید چه کسی برای شام (کریسمس) می آید

“Ah Shit, Here We Go Again”: این یکی از محبوب ترین میم های بازی ویدیویی اکشن ماجراجویی 2004 است. Grand Theft Auto San Andreas و وقتی برای بزرگترین کمدی ایتالیایی آماده می شویم اینگونه عمل می کنیم: شام کریسمس.

چه باید کرد، چگونه از آن اجتناب کرد، چگونه با آن زندگی کرد. شخصاً باید اعتراف کنم که من یک گرینچ نیستم که روح کریسمس را می کشد یا یک ابنزر اسکروج نیستم که به دنبال نجات باشد، اما گاهی اوقات نشستن با هم پشت میز برای ساعت ها می تواند دشوار باشد و به همین دلیل است که این روش را برای سالم ماندن برای رسیدن به هدف ایجاد کردم. بینگو. یک لحظه مغزم را خاموش می کنم و بر فراز یک مزرعه پرواز می کنم. و از خودم می پرسم: «کدام بازیکنان را به شام ​​کریسمس دعوت کنم؟» از آن به بعد، بدنم آرام پشت میز می نشیند در حالی که ذهنم آماده می شود تا در را برای اولین مهمان باز کند.

مقدمه: هرکس انتخاب می کند و اگر بخواهد خودش را از بین می برد اسطوره ها. من تمایل زیادی به موقعیت‌های آشفته دارم، بنابراین مهمانان من در طبقه پایین معمولاً سر و صدا خواهند داشت. من از پایین شروع می کنم.

مهمان اول: سباستیانو روسی. شاید بسیاری از شما او را به خاطر داشته باشید زیرا در فصل 1993/1994 او رکورد شکست ناپذیری دینو زوف (903 دقیقه) را پشت سر گذاشت و با 929 دقیقه جلوتر از بوفون و لجبازی وسواسی او به عنوان اولین رهبر گروه Insurmountables در سری آ با 929 دقیقه تبدیل شد. unromantic او در سال 2016 با 974 دقیقه نتوانست رکورد را بشکند.

با این حال، من سبای روسی را برای صحبت در مورد رکوردها دعوت نکردم، بلکه در مورد پانچ و سیگار برگ صحبت کردم. نکته قابل توجه تکلی است که کریستین بوکی با آن کریستین بوکی را حذف کرد، بازیکنی که می خواست در بازی بسیار پیش پا افتاده 2-1 میلان و پروجا، توپی را که ناکاتا با پنالتی وارد دروازه کرده بود دریافت کند. در کریسمس ما با داستان زندگی می کنیم و سبا پر از حکایات است، بنابراین از او می خواهم که تیتر روزنامه ها را به من بگوید:ضربه زدن به افسر پلیس: سبای روسی با جریمه 14000 یورویی موافقت کرد“؛ “سیلی در دیسکو. سبای روسی مقابل قاضی“؛ “سباستیانو روسی، دروازه بان سابق میلان، آدم ربایی، تبرئه شد“؛ “مشکل حقوقی جدید برای “سبا” روسی: تحقیق در مورد حلقه کوکائین“.

شروع خوبی به نظر می رسد، بنابراین تزئینات میز را مرتب می کنم و آنها را در لیست پخش قرار می دهم مایکل بوبل، تنها روح کریسمس. دوباره زنگ در به صدا در می آید و من می روم در را باز کنم.

مهمان دوم راستش دو تا هست. آنها با هم وارد می شوند و مانند نوجوانانی که از کلاس بیرون می روند، ازدحام می کنند، زیرا تعطیلات تمام شده است. من هستم لورنزو پیرولا و متئو لواتو. طبقه کارگر در بهشت، اما بالاتر از همه – با توجه به اینکه کارگر یک اسطوره منسوخ است – ضد ستاره هایی که فقط می توانند فوتبال بازی کنند. دنیای بیرونی برای این دو وجود ندارد. این همه تمرین و فداکاری به دور از کانون توجه است، حتی در 20 سالگی. بیست سال پیش، مورنو توریچلی و سرجیو پورینی، انریکو آنونی و مارکو لانا می‌آمدند. چند وقت پیش همه چیز عادی می شد، حالا به نظر می رسد آنها برای من استثنا هستند.

در این کریسمس با خودتان رفتار کنید – یا آن را به عنوان هدیه بدهید، ارزشش را دارد! – آ اشتراک، ابونمان به کنتراست های ULTRA

مهمان سوم: شما همیشه به یک شخصیت راهنما نیاز دارید. Eugenio Fascetti با ژاکت گوزن شمالی همیشه حاضرش وارد می شود زمانی متناسب با وضعیت آب و هوایی (نه مانند گرمای باری). مربی وارد می شود و بلافاصله بحث برانگیز می شود. او به من می گوید که میز خیلی مرتب است، کارد و چنگال خیلی براق است و بشقاب ها خیلی سفید. او از من می خواهد که همه چیز را دوباره انجام دهم، تا به هم بریزم، زیرا زندگی به اندازه وارز 1982 او آفتاب پرست است. من اطاعت می کنم و خودم را جایگزین می کنم. سوت زدن شامپاین با فنجان قهوه.

مهمان چهارم: برای برخی غیرمنتظره، برای برخی دیگر ضروری است. آدام ماشینا. این هدیه اهل بولو، متولد مراکش مثل برادر پروفسوری که اغلب به خاطر تدریس در خارج از کشور به خانه نمی آید و وقتی صحبت می کند در سکوت به او گوش می دهید. این به شما احساس حماقت یا کمبود نمی دهد، فقط به شما یادآوری می کند که حیوانیت ما یک ساختار است و قابل تغییر است. درست مثل زمانی که می خواند قرن بیستم از باریکو در اولین مصاحبه اش یکشنبه ورزشی. شام کریسمس، مانند زندگی، از لحظات تشکیل شده است و در برخی مواقع همه ما باید برای شنیدن یک داستان بهتر به آدام برگردیم.

مهمان پنجم: دانیله دی روسی. در این شام، کاپیتان آینده نه تنها نشان دهنده یک خاموشی خوب و منبع غیرقابل انکار حکایات است، با امکان راه اندازی قطار الکلی. در این شام، DDR عموی دو قاره آمریکاست، کسی که از اقیانوس گذشت و به آرژانتین رسید، مهاجر مرده، رویاپرداز همیشگی. به من بگو عمو، در بوینس آیرس چه می گویند، بمبونرا چطور بود؟ اما پس از آن مایلی، عمو، چه فکری می کنی؟ عمو DDR پاسخ می دهد: “آیا ما نمی توانیم حتی در مورد سیاست صحبت کنیم؟”

مهمان ششم: مایکل اولابود کایود. مهمان سورپرایز کلاسیک. لوکا راونا در فصل اول LOL. مایلم به شما یادآوری کنم که این مقاله ادعای علمی ندارد و بر اساس “گزارش تفصیلی Transfermarkt” نیست. با این حال، این همان شام خیالی کریسمس من است که هر کسی را که بخواهم به آن دعوت می کنم. میکی که توسط یوونتوس طرد شده و در میان آماتورهای گوزانو بزرگ شده است، برادر کوچک انتقال مدرسه به کار است که آن را ساخته است و به ما می گوید که جهان چگونه کار می کند. او همان کسی است که زود خانه را ترک کرد، نه مثل ما که اینجا ماندیم و چیزهایی دید که فقط داستان هایش می توانند تصور کنند. میکی آینده را می بیند و از آنجایی که برخی از ما اکنون پیر شده ایم، امیدوارانه می نشینند و گوش می دهند.

مهمان هفتم: جک گریلیش. در راستای سفرهای فراآتلانتیکی که استعمار هرگز آرام نمی گیرد، پسری از آلبیون، پادشاه شرکت هاپ وارد می شود. جک برای همه هدایایی آورد: یک کوپن تخفیف برای یک لامپ خورشیدی سه طرفه، یک مجموعه ساق پا به اندازه کودک برای خودنمایی با جوراب های پایین کشیده، یک سری کش مو و هدبند، و دو جعبه JB. جک پسر عموی دیوانه ای است که همه ما داریم یا آرزو می کنیم داشته باشیم. مثل آتش بازی در کلیسا است. خارق العاده. به محض ورود او می گوید که از پل گاسکوین سلام می کند و سپس خود را روی فرش می اندازد تا از جشن معروف گاززا در یورو 1996 پس از گلزنی به اسکاتلند تقلید کند. هذیان.

مهمان هشتم: شاید در این لحظه دراماتیک ترین شخصیت ما در آستانه عبور از آستانه است، شخصیت متفکر این کمدی. پل پوگبا را وارد کنید. در حالی که الکل آزادانه جاری می شود و خنده حتی پنهان ترین افکار را فرا می گیرد، ظاهر “Oktopus” پل مانند یک سوزن شکسته روی یک رکورد فریاد می زند. همه برمیگردن، بعضی ها نمیدونستند دعوتش کردی. یک ثانیه سکوت و بعد همه او را در آغوش می گیرند. لازم نیست چیز خاصی بگوییم، مثل آهنگ 883 کومولی است، مروارید پنهان در شاهکار شمال جنوب غرب شرق، که در آن مکس پزالی در مورد بازگشت دوستی از جامعه بهبودی صحبت می کند. و سپس همه دور پل جمع می شویم و شروع به خواندن می کنیم:

بفرمایید / خوشحالم که منتظرت بودیم

کمی در مورد چیست بگویید / کاری که باید در جامعه انجام می دادید

ما به شما افتخار می کنیم (seeeee) / بله می دانم

که هرازگاهی وسوسه هایی وجود دارد / از پسش برمیای، بله

من معتقدم این شکاف هرگز پر نخواهد شد / برای همه اینطور است (ببینید)

بله، چون برای همه ما خلأ خاصی است / ما خیلی سخت کار می کنیم تا آن را ببندیم

ما تلاش می کنیم و هرگز موفق نمی شویم / آن وقت ممکن است با آن زندگی کنیم

مهمان نهم: صدای در را می شنوم. تنها کسی که در می زند، تنها کسی که هنوز از مشت گره کرده اش استفاده می کند. کریستیانو لوکارلی را وارد کنید. و به این ترتیب، سیاستمداران رسماً در فکر مهمان یازدهم، با تمام احترامی که برای عمو GDR قائل بودند، وارد این شام شدند. کریستیانو کتاب گیتاریست سابق CCCP ماسیمو زامبونی با عنوان “La Trionferà” را به عنوان هدیه می آورد. یک قابلمه بزرگ کاکوکو خانگی هم آورد. آن را روی میز می گذارد و می پرسد آیا کسی سیگار می کشد؟ سبای روسی شروع به خندیدن می کند.

مهمان دهم: تیم ملی فوتبال زنان اسپانیا که با جنیفر هرموسو و پاندورو باولی قهرمان جام جهانی 2023 شد. دلایل مختلفی برای این دعوت وجود دارد که مهمانان من را شگفت زده می کند. دلیل اول (کاملاً داخلی): یک بازیکن کنتراست واقعی حتی در تمرین باید با پای مستقیم به هم تیمی های خود حمله کند. همیشه. ما ماچیسموی سمی را نه با جایگزینی و مقاومت، بلکه با گرد هم آوردن ذهن های مختلف در یک زمین بازی، تخریب خواهیم کرد..

من عکس العمل شما را تصور می کنم، اما آن را با عشق می گویم و بعد یادم می آید که شما در ذهن من هستید. دلیل دوم: تصور کنید قهرمانان جهان می توانند در چنین وضعیتی مانند تستوسترون، ویران کنند. ورود او، برای استفاده از استعاره قبلی کریسمس، مانند آواز خواندن لیدی گاگا در مراسم عشای پاپ است. وضعیتی که حتی دو محقق جنسیت مانند بل هوک یا جودیت باتلر نمی توانستند آن را نظریه پردازی کنند. و در هر صورت، ما مجبور نیستیم همه چیز را در این شام حل کنیم.

مهمان یازدهم: من این کار را عمدا انجام دادم. پائولو دی کانیو را وارد کنیدو از آن لحظه خانه منفجر می شود.

دوازدهم: او مهمان خیالی تری است چون دیگر آنجا نیست. از طریق زوم از بهشت ​​معدنچیان گروستو متصل شده است، لوسیانو بیانکیاردی. تنها روشنفکر واقعی که می‌توانست پشت این میز بنشیند، کسی که وقتی در Guerin Sportivo نوشت، اعتراف کرد که آفساید را نمی‌فهمد به این معنا که از جزئیات فنی و سفسطه‌هایی که به ما در مورد عمدی بودن بازی می‌گوید خوشش نمی‌آمد. اجازه دادن به فوتبال دستی در حالی که ما حتی نمی دانیم اختیار چیست. لوسیانو، که کارش را خراب کرد، تنها کسی است که می تواند در مورد شام کریسمس که در ذهن من اتفاق می افتد صحبت کند.

با احترام، متضادها!