اینتر همیشه قوی تر است: از میلان و فراتر از آن

دویست و سی و هشتمین دربی مدونینا به سختی فراموش می شود و با کسری شدیدی که حال و هوای شهر را به دو نیم می کند وارد آرشیو می شود. روسونری میلان با ضربه روحی از خواب بیدار شد زیر باران سیل آسا که سن سیرو را درنوردید. پس از اولین روزهای متقاعد کننده و هیجان انگیز، شور و شوق پسران پیولی در مواجهه با چیزی که پائولو کوندو در مطالعات اسکای اسپورت چنین توصیف کرد، از بین رفت.تست تصادف سرخ سیاه.» بازی مسحور روانی و تاکتیکی برای میلان که شاید برای تثبیت شرایط خوب این شروع خیلی زود از راه رسید.

از سوی دیگر، Biscione خود را در اطراف سن سیرو پیچیده است و اکنون به نظر می رسد که می خواهد آن را در کویل های خود خرد کند. ما هرگز شاهد پیروزی پنج دربی در یک سال تقویمی نبوده‌ایم که مجموع کسری 12 بر 1 را داشته باشد که جای چندانی برای اظهار نظر باقی نمی‌گذارد. تیمی بالغ و باهوش که در اطمینان از قدرت خود و قدرتی که در جام ملت های اروپا در فصل گذشته جمع آوری کرده بود، تثبیت شده است. استانبول مرحله‌ای دردناک بود، اما مرحله‌ای که «درس‌های آموخته‌شده» مهمی را بر جای گذاشت. تشنه اعتبار ملی چیزی که اینتر در سال های اخیر به دلیل حواس پرتی و سطحی نگری از دست داده است، چه برسد به کیفیت.

در مقایسه با دوازده ماه پیش، ما دوازده بازیکن را تغییر دادیم که همه آنها بازیکنان مهمی بودند. فصل گذشته چیزهای زیادی به ما داد آگاهی دو جام بردم و در فینال لیگ قهرمانان بازی کردم.

سیمونه اینزاگی

با این حال، نگذارید که تابلوی امتیاز روی شما تأثیر بگذارد، مطمئناً پیچیده ترین چالش در هنگام تجزیه و تحلیل یک بازی است که با نتیجه 5-1 به پایان رسیده است. اگر بازی دربی میلان باشد، محصول نخبه فوتبال ما، که وسوسه متقاعد شدن با صفت های عالی و قضاوت های قانع کننده حتما خوشمزه است اما در Mondrian که در سن سیرو به نمایش گذاشته شده است، تک تک بلوک های رنگی به خودی خود ارزش بررسی دارند، اگرچه دید کلی آنها نتیجه واضح را منعکس می کند. و بنابراین در اینجا ما در نهایت رویکرد متفاوت روسونری را برجسته می کنیم، به ویژه با توجه به چالش دوگانه اروپا.

اگر تسلط نراتزوری در نیمه نهایی لیگ قهرمانان کامل بود و در مجموع نتایج جزئی نزدیک بود، این بار چنین بود. میلان برای مدت طولانی توپ را حفظ کرد از بازی با این حال، میل ستودنی برای در دست گرفتن کنترل بازی و ممانعت از ابتکارات اینتر با یک سلطه ارضی کاملاً عقیم و یک غیبت نابخشودنی در دفاع برخورد کرد. پیولی نسبت به فصل گذشته تغییرات زیادی داشته است، چه از نظر ترکیب و چه از نظر عملکرد، همانطور که اغلب در دربی های سال گذشته انجام می داد. با این حال، به نظر می رسد تصمیمات مربی امیلیان قربانی نفرین ایل گاتوپاردو شده است: همه چیز باید تغییر کند تا همه چیز ثابت بماند.

و در واقع، نه تنها تاثیر تغییرات تاثیری بر نتیجه نهایی ندارد، بلکه اینتر می‌تواند یک بازی ساده را انجام دهد. ضربات بارها و بارها، غیرقابل توقف به همان شیوه مقابل رقبای شهری این ضدحمله ها هستند که دربی را تعیین می کنند و تقسیم می کنند و چهار گل نراتزوری را رقم می زنند، حتی اگر اولین آن پس از سه دقیقه حداقل به آینده نگری بیشتری نیاز داشته باشد. اینتر در بال های مارکوس تورام، تعریف شده توسط گارلاندو.یک سنتور، مانند شیرون، استاد آشیل: نیمی لوکاکو و نیمی ژکو“، به راحتی دوبل را می شکند و هجومی را آغاز می کند. این مرد فرانسوی دارای پاهای تحصیل کرده، سرعت انفجاری و هوش برتر فوتبالی است. او در اطراف لائوتارو شناور می‌شود و فضاها را بو می‌کشد، ابتدا به هم تیمی‌هایش پیشنهاد می‌دهد و سپس با عملکردی استادانه، در بهترین لحظه روسونری در نیمه اول، نتیجه را 2-0 می‌کند.

به همین ترتیب، مرد مسابقه همان دربی های لیگ قهرمانان است. میلان هنوز نمی تواند راه حلی برای مداخلات هنریخ مخیتاریان بیابد که دو ضربه می زند و با از دست دادن یک ضربه سر نه غیرممکن، خطر به ارمغان آوردن توپ را به خطر می اندازد. با این حال اگر ارمنی مرد پوششی این دربی بود، اعتبار زیادی نصیب دیگر قهرمان بزرگ آن شب می شود: این بار سیمونه اینزاگی کار اشتباهی انجام نمی دهد. در هفته ای که داویده فراتسی با پیراهن آبی به موفقیت دست یافت، علیرغم سروصدای مطبوعات برای جذب هافبک رومی، او از تصمیمات خود دفاع می کند، دقیقا به ضرر مخیتاریان.

با این حال، اینزاگی ایده های روشنی در مورد ادغام عدد 16 دارد، لحظه او نیز از دقیقه اول خواهد بود: بنابراین وقتی از او به جای بارلا در رزرو استفاده می کند، مسیر الهام گرفته از ارمنی ها را نیز به سمت تور پیدا می کند. دوره با تناسب کامل اما اینزاگی در دفاع نیز تازگی را حس می کند. او با معرفی مجدد آسربی از شانس های خود استفاده می کندکه از مصدومیت سولئوس خود که در پیش فصل متحمل شده بود بازگشت و از استانبول بازی نکرده بود، جایگزین دی وریج شد که در ابتدای فصل به سطح عالی بازگشت.

مدافع لومبارد عالیه، او هیچ کار اشتباهی انجام نمی دهد، به نظر می رسد که او هرگز از بیرون کشیدن مخالفان خود دست نمی کشد. در حالی که بازی در جریان است، مربی از پیاچنزا او تعویض ها را هم حدس می زند و از بازگشت میلان جلوگیری می کند. در مقابل، همکار روسونری او 3 بر 1 تیم را نامتعادل کرد و علاوه بر شکست، از شکستی حمایت کرد که باید از آن جلوگیری می‌شد تا تاثیر احساسی در هفته اولین اروپایی نداشته باشد.

نتیجه نهایی یک کسری بیش از حد برای میلان است، اما چیزی که تفاوت کیفیت ترکیب بین دو تیم را برجسته می کند. عمق نیمکت نراتزوری اگر در نظر نگیرید که اینتر هنوز اولین بازی خود را با پاوارد، کلاسن و سانچز انجام نداده است، شگفت‌انگیز است، بازیکنانی که پس از ادغام، کارت‌های عالی بیشتری را در عرشه اینزاگی نشان خواهند داد. آگاهی‌ای که ما سال‌ها از زمان کونته و پس از کونته آن را حفظ و آشکار کرده‌ایم، البته با مفسران جدید، تقویت می‌شود: ترکیب اینتر بهترین استبرای ترکیبی از کیفیت های فردی و ساخت کلی، که در ایتالیا وجود دارد. و کسی که بتواند به بلندترین قله ها برسد.

“داشتن آن بسیار مهم است صورتی پررنگ، به زودی هر سه روز یک بار بازی خواهیم کرد. به همه تعارف کردم.

سیمونه اینزاگی

اگرچه نابرابری‌های بین تیم‌ها تا حدی مشخص بود و لازم بود برای ادغام بهینه خریدهای جدید روسونری زمان داده شود، اما تلخ‌ترین اشاره‌ها به جای آن از سوی مسئولان تیم مطرح شد. رافائل لئو او ستاره ای است که بخت و اقبال میلان حول آن می چرخد، اما این اولین باری نیست که در این بازی ها محو می شود، خود را از بازی در خط پای چپ محبوبش جدا می کند و فقط وارد فیت می شود و از آن به بعد شروع می کند. خیلی کوچک برای مدیر فنی تیمی با جاه طلبی های قانونی مانند میلان.

تئو یک بار دیگر با گیج از آنجا دور می شود با توجه به فشار دربی، نیمه اول را روی یک مورب ضعیف به پایان می رساند که می توانست روند بازی را تغییر دهد و سپس به تدریج روند کلی را دنبال می کند. مداخله بیهوده و بی نظم در لائوتارو، که کالهان اوغلو بزرگ سابق را به محل می فرستد، املت یک عصر وحشتناک است. حتی بدتر از آنها مدافعان میانی تیاو و کیائر بودند که هرگز در بازی نبودند و کاملاً توسط لائوتارو و تورام حمل شدند.

پس از گذشت تنها چهار روز دیگر زمانی برای قضاوت وجود ندارد، اما یک بازی در این سطح مطمئنا نویدبخش است. میلان با استخوان های شکسته می رود و در عین حال، ما معتقدیم هوشیار است یک ضربه سنگین، اما نه از یک شر درونی و خزنده، برعکس. البته دربی باخت به این شکل سنگین است، اما اعتماد به نفس ایجاد شده در روزهای اول، استقبال عالی از چند بازیکن جدید (که به وضوح در ترکیب غایب کاسچیاویت غایب بودند) و بازی روسونری در مراحل کلی این بازی. شروع فصل یک امید برای سالی آرامش بخش است که ممکن است رشد کند و هنوز باید نوشته شود.

از سوی دیگر، استحکام اینتر چشمگیر است: اینزاگی در نهایت به نظر می‌رسد که ارباب گروهی است که با شیاطین خود صلح کرده است و، اعتراف می‌کنیم، اگر همچنان با ساده‌لوحیتی که دو اینتر آخر را به خطر انداخت، تعجب خواهیم کرد. مسابقات قهرمانی دارد به نظر می رسد نوار تنظیم شده است، دوره تنظیم شده است، شور و شوق جدید است. اکنون هوای بدی در طوفان اروپا وجود خواهد داشت و تنها پس از طوفان خواهیم فهمید که آیا اینتر واقعا بهبود یافته است یا خیر. در این صورت خواهیم دید که آیا او موفق می شود با وسواسی که چند سالی است مانند یک شبح کمابیش در پینتینا سرگردان بوده مبارزه کند: ستاره دوم.

_{عکس روی جلد از طریق FC Inter}