اشک تمساح بر سر فرمان رشد

با وجود اینکه یک هفته از اخباری که فوتبال ایتالیا را شوکه کرد می گذرد، روسای مختلف سری آ همچنان در رادیو، تلویزیون و روزنامه ها سر و کار دارند و در مورد تصمیم دیوانه وار و مازوخیستانه دولت مصاحبه می کنند. واضح است که ما در مورد تصمیم مدیر ملونی برای عدم اعطای تمدید دو ماهه معروف صحبت می کنیم “حکم رشد”که منجر به اشک تمساح واقعی در بین مدیران مهم ترین باشگاه های ایتالیا شد.

همانطور که از Palazzo Chigi درز کرد، ماتئو سالوینی، دبیر لیگ، به معافیت های مالیاتی برای فوتبالیست های خارج از کشور پایان می داد. در واقع وزیر حمل و نقل در این مورد قاطع به نظر می رسد:تخفیف دادن به فوتبالیست های خارجی مولتی میلیونر غیر اخلاقی است. باشگاه ها باید به فکر سرمایه گذاری در تیم های جوانان و جوانان ایتالیا باشند». لحن ما هر چقدر هم ساده و پوپولیستی باشد، سالوینی در مورد اصل موضوع کاملاً درست می گوید. و این واقعیت که او بود که مسیر “احیای” فوتبال ایتالیا را تعیین کرد، چیزهای زیادی در مورد کاری که روسای 20 باشگاه و لیگ سری آ انجام می دهند (نمی کنند) می گوید.

اما به نظر شما چرا باید این عدم تمدید، شامل تنها دو ماه، منجر به … شود؟ رگرسیون جدی به فوتبال ما؟

راه حل آسان است (البته از نظر اقتصادی) و ما به حمایت وزیر ورزش آندریا آبادی نیاز داریم. در واقع، بلافاصله پس از اعلام رسمی، خود او ابراز نارضایتی کرد و گفت:مشکلات در یک بخش (سری A، ویرایش.) در حال حاضر در سطح مالی به دلیل کووید و رقابت بی رحمانه سایر باشگاه های اروپایی دچار مشکل شده است». گویی باشگاه های سری آ در تمام این مدت تقریباً 2020-2022 را دریافت نکرده بودند. 150 میلیون کمک اقتصادی در ارتباط با همه گیری

واقعیت این است که خودداری مشترک بود و شرکت‌ها از این امکان ملموس استفاده کردند قهرمانان خارجی شکست می خورند قهرمانی ما و بنابراین کمتر در اروپا رقابت می کنیم. با این حال، اکنون یک توضیح واضح وجود دارد: لغو این فرمان عطف به ماسبق نمی شود. بنابراین، کلودیو لوتیتو می‌تواند با اشاره انگشت به سوی دولت خود – و توضیح اینکه به هر حال در گذشته از آن سودی نبرده است – اطمینان حاصل کند که از معافیت‌های مالیاتی برای خرید ایساکسن، کاستلانوس، کامادا و گوندوزی بهره خواهد برد. خواهد آمد.

با این حال، اعتراضات بر این موضوع متمرکز است که آندره آبودی، وزیر ورزش نیز مطرح کرد و گفت:آنجا رقابت سخت اتحادیه ها و امتیازات اروپایی در عوض، آنها قطعاً مقداری دارند».

با این حال، یک واقعیت را باید به وزیر یادآوری کرد: از سال 2020 تا امروز در ایتالیا معافیت مالیاتی به دلیل فرمان معروف 50 درصد بود در حالی که در هلند و فرانسه 30 درصد بود.. مهمتر از همه، کشورهای دیگر از دو محرومیت متوالی پر شور جهانی بیرون نمی آیند. و این نکته واقعاً حیاتی است: برای یک دولت ایتالیا اولویت باید توسعه نهضت ملی باشدیک معافیت مالیاتی قوی برای آن باشگاه‌ها (موسسات خصوصی) که فوتبالیست‌های خارجی را جذب می‌کنند، با بهره‌گیری از حکمی که اغلب ثابت شده است که یک گل به خودی برای توسعه فوتبال ملی است، تضمین نمی‌کند.

با این حال، آخرین داده ها در مورد 5 قهرمانی برتر اروپا بسیار بی رحم است: به عنوان سرمایه گذاری سالانه برای باشگاه ها در بخش جوانان ایتالیا در رده دوم تا آخر قرار دارد (به طور متوسط، یک شرکت انگلیسی 6.5 میلیون در سال در مهدکودک ها سرمایه گذاری می کند، یک آلمانی 5.4، یک فرانسوی 4.8، یک ایتالیایی 4.6 و یک اسپانیایی فقط 3.8 – ارزشی که بارسلونا دارد، در میان دیگران می شود). با این حال، وقتی صحبت از سرمایه گذاری به میان می آید، لالیگا می تواند بر یک واقعیت اساسی تکیه کند: حداکثر زمان بازی که به بازیکنان داخلی داده می شود.

طبق گزارش رصدخانه فوتبال CIES، لیگ اسپانیا با 17.1 درصد از کل دقایق بازی توسط محصولات آکادمی خود در صدر این رده بندی قرار دارد و پس از آن لیگ برتر (12.1٪)، لیگ 1 (11.7٪) و بوندسلیگا (10.2٪) قرار دارند. ; این سریال (7.2%) در رتبه 29 از 30 قرار دارد مسابقات قهرمانی اروپا که فقط سوپر لیگ ترکیه در پیش است. شکافی که نیکولاتو مربی سابق زیر 21 سال نیز آن را برجسته کرد «ما با یک تیم زیر 21 سال شروع کردیم که بازیکنان سری آ داشت، باید زودتر برویمبه آنها را در سری C جستجو کنید».

به این اضافه شده است عکاسی گرفته شده در سال 2023 توسط فوتبال پیشاهنگی، چیزی که من شمردم دقایق تضمینی برای جوانان در 5 قهرمانی برتر اروپا (از سال 2004): لیگ 1 در صدر، با 10434 دقیقه و 34 بازیکن استفاده شده؛ سپس لیگ برتر، 4269 دقیقه و 18 نوجوان; سپس لالیگا، 4072 دقیقه برای 13 بازیکن جوان. بوندسلیگا، 2654 و 20 جوان؛ در نهایت سری آ، تنها 752 دقیقه بین 14 بازیکن تقسیم شد.

ناگفته نماند جامع ترین داده ها، که بیشتر مربوط به فرمان رشد یا بهتر است بگوییم درصد آن است مجموع دقایق بازی بازیکنان خارجی: در سری آ 65%، بالاترین ارزش در اروپا یعنی ایتالیایی ها فقط 35 درصد دقایق لیگ برتر ما را بازی می کنند. درصدی که فقط در چند روز گذشته محاسبه شد و گزارش شده است از Repubblica، که به رشد خود در مقایسه با 2022 که در آن ما قبلاً با 64 درصد دقایق بازی توسط خارجی ها در صدر این رده بندی قرار داشتیم، در مقایسه با 59 درصد لیگ برتر جهانی، 54 درصد در بوندسلیگا، 41 درصد لالیگا و 39 درصد در لیگ 1.

خارجی هایی که در ایتالیا زندگی می کنند، در میان جاهای دیگر، حتی تقریباً به هر دوم نفر می رسند پر.

سپس بیانیه های پر زرق و برق و بی اساس لوتیتوهای مختلف، آبادی، ماروتا را فراموش کنید – در شرایطی که فوتبال ما در رنکینگ صعود می کند و سال گذشته سه تیم در فینال اروپا شرکت کردند، لغو حکم رشد یک گل به خودی است.» و غیره: اگر تیمی بخواهد قهرمانی (خارجی) را کسب کند، به هر حال این کار را انجام می دهد. اما شاید او سعی کند از این طریق روی ایتالیایی ها نیز سرمایه گذاری کند این قهرمانان را به جای سوگواری در غیاب آنها خلق کنید.

در این صورت ما به عنوان هوادار نیز ممکن است از لغو این اقدام ناامید شویم، اما باید به وضوح درک کنیم که اگر فردا یک قهرمانی رقابتی و حرکتی رو به بهبودی می خواهیم (و در چنین فضای اقتصادی پیچیده و بدهکار) باید کار کنیم. امروز برای اینکه این اتفاق بیفتد، استعداد را بیرون بیاورید، نه اینکه برای آن گدایی کنید از کشورهای خارجی رویکردی که حتی بیشتر در مورد روسای جمهوری اعمال می شود که شبیه به کسانی هستند که شکایت می کنند که هیچ غذایی روی میز نیست، حتی اگر کاری برای تحقق آن انجام نداده باشند. شاید زمان خوبی باشد که دیدگاه خود را تغییر دهید و غبار را زیر فرش پنهان نکنید.

از زندگی با حقه ها و جزوه ها دست بردارید و با ایده ها و پروژه ها شروع به رشد کنید. اما همچنین برای شروع آسان است ایتالیایی های بیشتری را برای شرکت در مسابقات قهرمانی ایتالیا جذب کنیدزیرا – فراتر از سیستم‌های بزرگ و تئوری‌های کمابیش دوراندیش – اغلب به این خلاصه می‌شود: هرکس بازی کند بهتر می‌شود. و چند بار در سری آ ما به بازیکنان ایتالیایی فقط برای یک “اضطراری” مالکیت توپ را داده ایم که پس از آن ارزش خود را ثابت کردند؟ به طور خلاصه، زمان تغییر دیدگاه فرا رسیده است و اگر لغو فرمان می تواند کمک کند، پس همینطور باشد. ما آگاه هستیم که اگر شکست بخورد، حداقل این بار می‌توانیم از تحمیل آن به دولت‌ها اجتناب کنیم.